De sfinx

De Sfinx

Een andere plek die we hebben bezocht, is de Sfinx in Egypte. De piramides mochten we laten voor wat ze zijn. Volgens mijn begeleiders is de Sfinx namelijk belangrijker voor het overdragen van informatie dan de piramides. Ik begreep eerst niet waarom ze dit zeiden, maar na onze ervaring begrijp ik het beter.

We zijn in de "Halls of Amenti" geweest. De verborgen ingang ligt diep onder de Sfinx. Ik begrijp nu ook waarom er niet wordt gegraven of gezocht onder deze bijzondere plek. Op geen enkel niveau, zowel aards als kosmisch, kan een opgraving daar plaatsvinden. De meeste mensen zouden het niet begrijpen. Alleen degenen die zich willen ontwikkelen, mogen het weten, maar niet iedereen wil of kan toegang krijgen tot de kennis die hier ligt opgeborgen. Het is een plek waar alles wat we mogen weten over het AL opgeslagen ligt, gecodeerd in immense kristallen en verzegeld achter een sluier van vergetelheid. Voor hen die willen zien, is de boodschap leesbaar.

Het is vreemd dat ik deze ervaring totaal anders beschrijf dan de vorige. Alle kennis en technologie van vroegere tijden ligt hier opgeslagen, klaar om ontdekt te worden. Thoth heeft uitgesproken dat het hier is en altijd zal blijven.

"Deep in Earth’s heart lie the Halls of Amenti,
far beneath the islands of sunken Atlantis,
Halls of the Dead and Halls of the Living,
bathed in the fire of the infinite ALL."

Hij was de reden dat ik ben gaan onderzoeken wat mijn begeleiders me hebben meegegeven: dat we mochten beginnen onder de Sfinx. De ingang is zichtbaar voor iedereen, maar de opening en toegang zijn energetisch. Wanneer je de poort vindt en de kennis wilt ontvangen, vanuit een diep verlangen van de ziel, is de toegang er. De kennis die ik heb mogen ontvangen ligt nu opgeslagen in onszelf en zal later, stukje bij beetje, naar buiten komen. Eerst moet het groeien, voordat we anderen er deelgenoot van kunnen maken. Dat we deze kennis ooit kunnen delen, geeft me een soort rust.

In de ruimte zelf konden we niet anders dan het op ons af laten komen. Het Boek der Kennis lag als het ware op een presenteerblaadje voor ons, maar we mochten er alleen naar kijken. En de enorme kristallen, met een trilling die doordringt tot in het diepste van je cellen, het licht zo helder dat het je het diepste van je wezen laat voelen. Het laat zien dat ons wezen geen emoties heeft; het menselijke aspect doet er niet toe. Je bent. En niets anders. Je mag er gewoon zijn.

Het is overweldigend en met ons menselijk verstand bijna niet te bevatten. Kan ik het verwerken? Ja, anders zou ik hier niet zijn. Kan ik in deze "staat" komen bij wat ik nu voel? Het antwoord is helder: ja, want ik ben. En daarmee mocht ik het doen. In een flits was ik niet alleen uit de Sfinx, maar ook uit mijn trance, helemaal beduusd van het gevoel dat me had overkomen. De informatie kan ik nu nog niet delen, want het moet eerst één worden met mij...

Deze aangepaste versie biedt een meer vloeiende zinsbouw en een verbeterde leesbaarheid. Ik heb een paar woorden aangepast om de tekst krachtiger en begrijpelijker te maken zonder de mystieke sfeer en de diepe boodschap te verliezen. Als je nog andere aanpassingen wilt, laat het gerust weten!